پرورش کرم     خاکی:

به طور کلی برای پرورش کرم خاکی نیاز به وسایل زیر است:

·                جعبه نگهداری کرم     خاکی:

این جعبه (کرم‌دانی) بستگی به اهداف پرورش دهنده دارد . از یک جعبه کفش تا مخازن بزرگ پلاستیکی (یا سیمانی) برای نگهداری کرم‌ها استفاده می‌شود. معمولا از جعبه هایی با ابعاد 30×30×90 استفاده می‌شود.

بیشینه خاک درون این جعبه‌ها 15 تا 20 سانتی‌متر است زیرا در غیر این صورت کرم‌ها از جعبه خارج می‌شوند. جعبه باید دارای در پوش باشد تا هم مانع نفوذ نور شود و هم از کاهش رطوبت خاک جلوگیری کند. اگر از جعبه‌های پلاستیکی استفاده می‌کنید، سوراخی برای‌خروج آب اضافی در مواقع لازم و همچنین سوراخی برای جریان هوا در آن ایجاد کنید. جعبه های چوبی معمولا این مشکل را ندارند ولی بهتر است که قبل از خاک ریزی، دیواره‌های آن را با پارافین یا موم در مقابل هدر رفتن رطوبت، عایق کنید. جعبه باید در جایی قرار بگیرد که رطوبت و دمای آن قابل کنترل باشد. تا جایی که ممکن است باید از تابش مستقیم نور به کرم‌دانی جلوگیری نمود. نور شدید، سرمای زیاد، ضربه و ارتعاش، کاهش رطوبت و ... از عواملی است که کرم‌ها را وادار می‌کند که به عمق خاک بروند. از لحاظ تراکم در هر متر مربع می‌توان حدود 100 عدد کرم خاکی را جا داد. برخی منابع نیز عدد وزنی نیم تا یک کیلوگرم کرم خاکی در هر مترمربع را ذکر می‌کنند.

·                بستر پرورش کرم‌خاکی:

معمولا بهترین گزینه برای یک تولید خانگی، مخلوط خاک برگ و شن ریز است. گاهی از مخلوط خاک و شن و برگ درختان اشاره می‌شود که تکرار همان جمله بالاست. آنچه مسلم است مقدار رس در این بستر پرورشی یا Bed     باید در کمترین مقدار ممکن باشد. به بیان دیگر؛ هرگز از رس استفاده نکنید. خاک مورد استفاده باید نرم باشد تا کرم‌ها به آسانی بتوانند در آن رفت و آمد کنند و هوا نیز بتواند به سادگی به آن نفوذ کند.

برای تهیه چنین خاکی، آن را الک می‌کنند. یکی از نکات کلیدی در پرورش کرم‌خاکی، مرطوب نگهداشتن خاک است. فراموش نکنید که اگر بیش از اندازه آب بکار ببرید، کرم‌ها خفه می‌شوند. می‌توانید از افشانه‌ها یا آب پاش‌ها برای مرطوب نگهداشتن خاک استفاده کنید.

رطوبت خاک باید حدود 25 تا %30 باشد.

رطوبت بیش از %35 و کمتر از %13 باعث توقف تخم‌گذاری کرم‌ها می‌شود.

 P.H     خاک هم در حد طبیعی و خنثی (6/5 تا 3/8) است.

بیشتر منابع اروپایی دمای مناسب پرورش کرم‌خاکی را 18 درجه سانتی‌گراد اعلام کرده‌اند اما تا 26 درجه سانتی گراد هم بدون مشکل پرورش داده‌ شده است.

·                تغذیه کرم   خاکی:

گزارش شده که با خاک برگ و شن به تنهایی می‌توان برای چند ماه کرم‌ها را زنده نگه داشت. زیرا کرم‌ها مواد قابل استفاده خاک برگ را جذب می‌کنند. کرم‌ها می‌توانند تقریبا از دور ریز آشپز خانه‌ای تمامی سبزیجات تغذیه‌ کنند. تکه‌های هندوانه، تکه‌های پرتقال یا سایر مرکبات، برگ‌های خارجی کلم یا کاهو، تفاله‌چایی، تکه‌های سیب‌زمینی پخته و سیب‌درختی، چغندر، هویج و لوبیاپخته و ... حتی پوسته تخم مرغ!

تمامی گیاهان و سبزیجات را می‌توان پس از حدود 35 دقیقه پختن به عنوان غذا به کرم‌ها پیشکش نمود. همچنین می‌توانید چند نوع گیاه و مواد مختلف را پخته و با هم مخلوط کنید و غذایی ترکیبی به کرم‌های‌خاکی بدهید. به عنوان سایر مواد غذایی می‌توان از انواع کودهای حیوانی (مثلا کود گاوی یا گوسفندی )، نان خیس شده، سویا، آرد و مخمر نیز سود جست. یکی از بهترین غذاها استفاده از غذای ماهی (پولکی یا پلت) مرطوب شده است. نباید به کرمها زیاد غذا داد زیرا نخست اینکه غذای اضافی در خاک مانده و می­گندد و ضمن رشد قارچ‌ها ممکن است باعث ایجاد بوی بَد هم بشود و اگر جعبه شما در باغچه باشد همین بو ممکن است باعث گرد آمدن بسیاری حیوانات بدجنس مثل زنبورها و موش­ها به آن دوروبر شود.

به خصوص از دادن گوشت به کرم‌های خاکی باید پرهیز نمود زیرا هم مورد تغذیه کرم قرار نمی‌گیرد و هم بوی گند بیشتری تولید می‌کند.

دلیل دیگر که تربیتی است اینکه غذادادن زیاد باعث می شود کرم­هایتان لوس بشوند.

برای دادن غذا به کرم‌ها شیارهایی در میان خاک جعبه ایجاد و غذا را به داخل آن شیارها می‌ریزند. اگر غذایتان پخته و مانند پوره شده است می‌توانید از وسایل مخصوصی که با آنها خامه را روی کیک می‌ریزند استفاده کنید.

پس از این حتما باید روی غذا را با خاک پوشاند تا دیرتر فاسد شود.

کرم­ها طی مدت 3 تا 4 روز دور غذا جمع می‌شوند و شروع به خوردن می‌کنند.

·               برداشت کرم‌خاکی:

یک روش پیچیده برداشت کرم این است که خاک موجود در جعبه­ها را در یک ظرف فلزی بریزیم، سپس از بالا به سطح خاک نور بتابانیم و حرارت بدهیم ( دما نباید بیش از 25 تا 29 درجه باشد زیرا تخم­ها را از بین می‌برد) و از طرف دیگر زیر ظرف را سرد کنیم. از آنجا که کرم‌ها از نور و گرمای زیاد فراری هستند به سمت ته ظرف آهنی می‌روند. خاک‌رویی را بر می‌داریم و کرم­ها را که در ته ظرف جمع شده‌اند را جدا می‌کنیم. این کار را چند بار با خاک هر جعبه تکرار می‌کنیم تا مطمئن شویم که بیشتر کرم‌ها را گرفته‌ایم.

روش دوم این است که آستین‌ها را بالا زده و از الک برای جدا کردن کرم از خاک استفاده کنیم، به همین سادگی.

نکته بسیار مهم در این قسمت این است که خاک اضافه را نباید دور ریخت زیرا پر از تخم و نوزاد کرم خاکی است و بهترین بستر برای شروع پرورش دوبارهاست!